Η Ειμαρμένη της Αμαρτίας σου

Κι αυτό το βράδυ μελωδώ για την Αγάπη και τον Έρωτα…

Ως πορφυρό μετάξι.
Ως οπτασία.
Ως απαγορευμένη φαντασίωση της προστακτικής σου…

Γιατί είμαι Γυναίκα.
Και είσαι Άντρας.

Και πάντα θα με συγκλονίζει η σύλληψη του Θεού
στην απόλυτη εκδοχή σου.

Πως μπορώ ν’ αντισταθώ στο σύμβολο
των κυκλικών επιθυμιών μου;

Ανεπιστρεπτί τα χείλη σου σφαλίζουν τα δικά μου,
καθώς εξανεμίζονται οι καρδιές μας σε λωτό.

Αισθάνομαι την αλχημεία σου να με κόβει,
στον πιο καταιγιστικό ενδοιασμό μου.

Εσύ…
Ο εμπνευστής των ανεξιχνίαστων λογισμών μου στο χαρτί.

Εσύ…
Ο γητευτής που σκιαγραφεί το δέρμα μου στα γλυπτά σου.

Αγαπημένε, ο ομορφότερος των ποιητών
και ο αρχαιότερος των αρχοντικών.

Εσύ…
Η ανεξίτηλη προφητεία των στεναγμών μου.

Και μόνο εγώ…

Η Ειμαρμένη της Αμαρτίας σου.