Μα κάθε φορά που φιλάω με πάθος
τα όνειρα σου, αλλάζεις συθέμελα,
τους συντελεστές δόμησης μου…
Εσύ…
Η σχηματοποίηση του μεταμέλλοντος μου.
Εσύ…
Το άρωμα των ζωγραφισμένων αναστεναγμών στο αίμα μου.
Εσύ…
Ο δοξασμένος παγκόσμιος ονειρευτής μου…
Κι εγώ…
Η απόλυτα δική σου νόηση,
στα αδιάβατα και απαγορευμένα όρη
της ερωτικής νοημοσύνης σου…
Χωρίς εσένα δεν έχω μορφή.
Χωρίς εμένα δεν έχεις μούσα.
Και σ’ αγαπώ.
Σε όλα τα σχήματα σου…